کد مطلب:319170 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:289

متن توبه نامه
فداك روحی الحمدالله كما هو اهله و مستحقه كه ظهورات فضل و رحمت خود را در هر حال بر كافه عباد خود شامل گردانیده بحمدالله حمدا له كه مثل آن حضرت را ینبوع رأفت و رحمت خود فرموده كه بظهور عطوفتش عفو از بندگان و تستر بر مجرمان و ترحم بر یاغیان فرموده شهدالله من عنده كه این بنده ضعیف را قصدی نیست كه خلاف رضای خداوند عالم و اهل ولایت او باشد اگر چه بنفسه وجودم ذنب صرف است ولی قلبم موفق بتوحید خداوند جل ذكره و نبوت رسول او و ولایت اهل ولایت او است و لسانم مقر بر كل ما نزل من عندالله است امید رحمت او را دارم و مطلقا خلاف رضای حق را نخواسته ام و اگر كلماتی كه خلاف رضای او بوده از قلم جاری شده غرضم عصیان نبوده و در هر حال مستغفر و تائبم حضرت او را و این بنده را مطلق علمی نیست كه منوط به ادعائی باشد استغفر الله ربی و اتوب الیه من ان ینسب الی امر و بعضی مناجات و كلمات كه از لسان جاری شده دلیلش بر هیچ امری نیست و مدعی نیابت خاصه حضرت حجة الله علیه السلام را محض ادعای مبطل و این بنده را چنین ادعائی نبوده و نه ادعای دیگر مستدعی از الطاف حضرت شاهنشاهی و آن حضرت چنان است كه این دعاگو را به الطاف و عنایات بساط رأفت و رحمت خود سرافراز فرمایند و السلام.
بنام «پیام پدر» در رد و طعن بهائیه نوشت، آواره «كشف الحیل» و «حسن نیكو» كتاب «فلسفه ی نیكو» و انورودود كتاب «مهازل البهائیه» را در حیفا و «ساخته های بهائیت» را در تهران انتشار دادند. كتابهای دیگری نیز بوسیله ی مسلمین در رد بدعت باب و بهاء از پیدایش آن تابحال نوشته شده و انتشار یافته است، چه آنها كه جنبه ی تاریخی دارد و چه كتبی كه عقاید و افكار و تعالیم كیش تازه را مورد بررسی و انتقاد قرار داده، رویهمرفته آنچنان كه باید پرده از راز سران بهائیه و بابیه برداشته، و برای اهل نظر جای اشتباه باقی نگذاشته است، از قبیل «مفتاح باب الابواب» تألیف «میرزا مهدیخان زعیم الدوله» بعربی كه اخیرا بفارسی نیز ترجمه گردیده و كتاب «الهدی الی من كان مسلما و صار بابیا» بوسیله ی علامه ی مفضال «شیخ جواد بلاغی» اعلی الله مقامه و كتاب «احقاق الحق» نگارش «فخر المحققین همدانی» و «حق المبین» و «مرآة العارفین» و «ایقاظ النائمین» بقلم مرحوم «شیخ احمد مجتهد شاهرودی» و كتاب «اسرار العقاید» كه جلد دوم آن در موضوع مورد بحث ما است، تألیف «میرزا ابوطالب شیرازی» و كتاب «بهائی چه میگوید» در دو جلد تألیف عالم عامل «آقای میرزا جواد تهرانی» دامت بر كاته و كتاب «محاكمه و بررسی در تاریخ و عقاید و آداب و حدود و احكام باب و بهاء» بقلم دكتر ح - م - ت در دو جلد و كتاب «گفتگو» نوشته ی «شریف رحمانی» و كتاب «بهائیت دین نیست» بقلم «آقای «ابوتراب هدائی» و كتاب «باب و بهاء را بشناسید» بقلم «فتح الله مفتون یزدی»
چاپ حیدر آباد دكن و غیر اینها از كتبی كه در دسترس نگارنده نیست.

«عباس افندی» در سنه ی 27 ربیع الاول سال 1340 قمری برابر با 7 آذر 1300 شمسی در سن 80 سالگی در حیفا وفات یافت و «شوقی افندی» بر جای او نشست، ولی هیچگاه كیاست و درایت ویرا نداشت: و بیشتر اوقات خود را بخوشگذرانی مصروف میداشت، و از زحمات زعمای اولیه كه بذر دعوت جدید را افشانده. و با كار و كوشش و پشتكار داری سر و صورتی ظاهرا بكار داده بودند، وی بیش از همه بهره ور گردید، و در اثر عدم تحفظ و تهتك علنی و تجاهر به فسق كه با شیوه ی استتار و مردمداری عباس افندی بكلی سازگار نبود، عده ای بشرح سابق الذكر از طریقه ی بهائیت عدول نمودند. شوقی افندی نیز در تاریخ 13 آبانماه 1336 در لندن در گذشت [1] .

و از آن پس زعیم و پیشوای معینی برای حزب بهائی شناخته نشده است.

ایام متبركه و محرمه در مسلك بهائی سالی 9 روز است كه شغل و كار در آنها حرام است:

1 - روز اول سال بهائی كه یوم البهاء از شهر البهاء است و آن روز عید نوروز و عید صیام است.

2 - روز اول ایام رضوان (روز سی و دوم از نوروز).

3 - روز نهم رضوان (روز 41 نورور).

4 - روز دوازدهم رضوان (كه روز 44 نوروز میشود).

5 - روز پنجم جمادی الاولی كه بعقیده ی بهائیه در شب آن دو ساعت و
یازده دقیقه از غروب گذشته علیمحمد باب خود را مبعوث میدانسته.

6 - روز اول محرم تولد باب.

7 - روز دوم محرم تولد بهاء.

8 - روز هفتادم نوروز فوت حسینعلی بهاء.

9 - روز 28 شعبان قتل علیمحمد باب.


[1] برابر با سال 114 بديع اول شهر القدرة طبق تاريخ بهائيان.